Rachel Hawkins - Dziewczyny z Hex Hall

   Sophie Mercer ma szesnaście lat i jest czarownicą. Ostatnio trochę za bardzo czarowała na studniówce. Za karę trafia do poprawczaka dla wiedźm, wampirów i elfów. Szybko dowiaduje się, że niedawno doszło tam do tajemniczego zabójstwa, w które mogą być zamieszane najmroczniejsze siły...

   Życie „nowej” nie jest usłane różami także z innych powodów. Najprzystojniejszy chłopak w szkole jest już zajęty. A jego dziewczyna, choć śliczna i słodka, potrafi zaleźć za skórę jak mało kto. Zaczynają się kłopoty.
To dopiero początek niesamowitej opowieści o świecie magii, tajemnic i... pierwszych pocałunków.

Pamiętaj! Grzeczne dziewczynki idą do szkoły, a niegrzeczne – do Hex Hall... Wybór należy do Ciebie.

Moja opinia :

   Myślałam, że będzie to lekka lektura na wakacje. W stylu ,,Sabrina, nastoletnia czarownica" czy ,,Witch". Jednak pozytywnie się zaskoczyłam i szybko sięgnęłam także po druga część tej magicznej trylogii.
   Okładka przedstawia trzy silne, magiczne istoty. Pośrodku stoi Elodie, mroczna czarownica o wielkiej mocy związana z najprzystojniejszym chłopakiem w szkole. Po prawej wampirzyca uwielbiająca róż. Zaś z drugiej strony główna bohaterka Sophie Mercer. Czarownica...
   Główna bohaterka przypomina mi trochę Gwendolyn z Trylogii Czasu. Dowiaduję się późno o swoim niesamowitym darze, a taki sam dar ma tajemniczy, arogancki chłopak, który od razu wpada jej w oko i choć jej wydaje się, że on raczej nie odwzajemni uczuć, to w końcu są razem. Widzę tutaj duże podobieństwo, jednak w fabule raczej niczego nie można znaleźć.

   

   Hex Hall nie jest zwykłą szkołą. Jest to ,,poprawczak dla potworów". Kolejny raz narracja pierwszoosobowa totalnie mnie zaskoczyła. Świetne komentarze głównej bohaterki dotyczące "Star War" czy "Słonecznego Patrolu" powalają na kolana. Dziewczyna uważa, że jej największa bronią nie są czary, lecz ... sarkazm. Bardzo podobają mi się zabawne komentarze i cięte riposty tej bohaterki.

Świat magii stworzony przez autorkę nie dorównuję naturalnie np. Harry'emu Potterowi, jednak jest ciekawie przedstawiony jako Prodigium, czyli ogół postaci magicznych - elfów, zmiennokształtnych i czarownic. I choć mogłoby się wydawać, że to kolejny "Zmierzch", to powiedziałabym, że to raczej światna parodia.

   Wampirzyca lesbijka, czarownica, która nie potrafi rzucić najprostszego zaklęcia, przystojniak uzdrowiciel i "Zły pies". Bohaterowie to zdecydowany plus tej książki. Przedstawienie ich przez czarownicę, która żyła wśród zwykłych ludzi znacznie upraszcza nam sprawę.
   Książka jest przyjemna do czytania, jednak nie ma tego czegoś. Kiedy ją skończyłam nie tęskniłam za bohaterami ani nie byłam ciekawa dalszych wydarzeń. Ot tak, kolejna książka. Kolejnym minusem jest czasem nudna fabuła. Szczerze mówiąc jestem przyzwyczajona do wylewu krwi lub zwrotów akcji, a tu czasami przysypiałam.
   Polecam książkę fanom magii i czarownic. Na pewno znajdą coś dla siebie. Zabawne dialogi i komentarze głównej bohaterki po prostu rozbrajają. Dlatego sięgnęłam po kolejną część. Zajrzyjcie, aby przekonać się, co dzieje się za murami Hex Hall.

                                                                                                                                                                                                              storia ;)

„Jakoś nie potrafiłam powiedzieć na głos "Archer". Cóż za staromodne imię! Czułabym się chyba, jak w jakimś dziewiętnastowiecznym teatrze: "Drogi Archerze! Czy       zechciałby pan wypić ze mną filiżankę herbaty?!”

Tytuł : Dziewczyny z Hex Hall

Autor : Rachel Hawkins

Seria : Hex Hall

Wydawnictwo : Wydawnictwo Otwarte

Wydano : wrzesień 2010

Liczba stron : 304

Moja ocena : 7/10